Ulluco (Ullucus tuberosus) behoort samen met de oca, mashua en de aardappel tot de belangrijkste voedingsgewassen uit de Andes.

Crosne (Stachys sieboldii syn. affinis) – ook gekend als Japanse Andoorn of Chinese Artisjok – is een plant afkomstig uit Noord-China. Bij intrede in Europa in de 19e eeuw werd deze plant voor het eerst op iets grotere schaal geteeld nabij de Franse stad ‘Crosne’. Aangezien de Chinese naam voor de Fransen moeilijk uit te spreken was, werd het gewas omgedoopt tot crosne.

Mashua (Tropaeolum tuberosum) – ook wel knolcapucien genoemd – is een klimplant uit de familie Tropaeolaceae, verwant aan de Oost-Indische kers. Het gewas wordt verbouwd in Zuid-Amerika en wordt door de inheemse bevolking beschouwd als een erg voedzaam knolgewas. Ook op vele andere plaatsen in de wereld wordt ondertussen geëxperimenteerd met het telen van mashua.

Oca (Oxalis tuberosa) of knolklaverzuring is een plant uit de klaverzuringfamilie. Het is één van de belangrijkste voedingsgewassen uit het Andesgebergte. Ondanks dat het reeds in de 19e eeuw naar Europa werd ingevoerd, is het pas de laatste jaren dat deze kleurrijke knolletjes aan populariteit winnen.

Zowel de broedknollen als de eetknollen kunnen relatief lang bewaard worden mits aangepaste bewaaromstandigheden.

Eetbare bloemen omvatten een breed gamma die wat betreft bewaring niet allemaal dezelfde optimale bewaarwijze hebben. Telers combineren toch vaak verschillende soorten in één verpakking waardoor een compromis bewaarconditie vereist is die voor alle verpakte bloemen geschikt is. Hieronder geven we u een aantal aandachtspunten die het uitstalleven en de bewaarduur van de bloemen kan verbeteren.

De saffraankrokus, Crocus sativus, behoort tot de lissenfamilie (Iridaceae) en kent zijn oorsprong in Griekenland of Zuidwest-Azië. Naast Crocus sativus zijn er nog heel wat andere krokussen zoals de C. hadriatus, C. niveus, C. thomasii, C. pallasii, C. oreocreticus … Deze krokussen hebben allemaal kleinere meeldraden dan de Crocus sativus en zijn dus minder geschikt voor de teelt van saffraan.

Teelt van eetbare bloemen kan zowel in vollegrond als in pot. Deze keuze zal afhankelijk zijn van de bedrijfsvoering. Als men de bloemen als biologisch product wil commercialiseren, is men wel genoodzaakt om de planten in vollegrond te telen.

Om te weten welke insecten of schimmels zich op de planten bevinden is monitoring essentieel. Op regelmatige tijdstippen een steekproef nemen en enkele planten bekijken is zeker aan te raden. Daar vaak enkel de bloemen worden gecommercialiseerd, kan bij het blad een zekere schadedrempel wel getolereerd worden.

De teelt en verkoop van eetbare bloemen gaat vandaag de dag nog steeds om een nichemarkt. Om uit te groeien tot een professionele, duurzame en milieuvriendelijke teelt voor het grote publiek, moet de consument bereid zijn een eerlijke prijs te betalen voor dit product. Het gaat nu eenmaal om een delicaat, beperkt houdbaar product met een erg arbeidsintensieve manier van telen en oogsten. Er bestaan heel veel verschillende soorten bloemen. Bij het vermarkten van deze bloemen binnen de voedselketen komt een erg specifieke wetgeving kijken.

Ook al gaat het vaak om de zelfde bloemensoorten, toch zijn het telen voor de sierteelt en het telen voor de voedselketen twee erg verschillende zaken die strikt uit elkaar moeten gehouden worden. Wanneer een sierteeltbedrijf wil starten met het produceren van bloemen voor consumptie, moet het eerst het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV) hiervan op de hoogte stellen. Alle bedrijven die bv. door het telen van eetbare gewassen of het aanbieden van voedsel op het bedrijf in contact komen met de voedselketen, moeten geregistreerd zijn bij het FAVV. 

Het eten van bloemen is op zich geen nieuw concept, maar het is wel een gewoonte die aan een opmars bezig is. Eetbare bloemen zijn hét ingrediënt voor een instant lentegevoel op je bord. De verschillende soorten zijn veelzijdig in gebruik en kleurrijk. Niet alleen op je bord, maar ook in cocktails kan je ze tegenwoordig regelmatig aantreffen.

Bataat (Ipomoea batatas) – ook wel zoete aardappel genoemd – is een knolgewas afkomstig uit de tropische en subtropische delen van Centraal- en Zuid-Amerika. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, behoort de ‘zoete aardappel’ niet tot de familie van de Solanaceae zoals de aardappelen, maar wel tot de Convulvulaceae, de windefamilie.

Yacon (Smallanthus sonchifolius) - ook wel Boliviaanse zonnewortel of grondappel genoemd - is een knolgewas uit de Andes. Het is een zeer veelzijdige plant. In Zuid-Amerika worden alle delen van de plant gebruikt. De knollen kunnen zowel vers verwerkt worden als bewaard worden.

Inzicht in de rendabiliteit van kleine teelten is nuttig bij de opmaak van het teeltplan en de teeltkeuze. De rendabiliteit van kleine teelten verschilt immers van teelt tot teelt en van bedrijf tot bedrijf. Fiches met betrouwbare cijfers staan je bij in het maken van de juiste keuzes voor jouw bedrijf.