In deze studie analyseerden we een uitgebreide dataset van stikstofbemestingsproeven (2009-2016) met verschillende trappen van stikstofbemestingshoeveelheden van alternatieve sla, spinazie, prei, wortelen, bloemkool en spruiten aangelegd op diverse locaties in de 3 Vlaamse groenteregio’s. We berekenden het effect van de teeltbeschikbare stikstofhoeveelheid op opbrengsthoeveelheid, stikstofopname, de kwaliteitsparameters nitraatconcentratie (bij bladgroenten), bladkleur en uniformiteit en residuele minerale stikstofhoeveelheid bij de oogst.

Een beperking van de N-bemesting wordt beschouwd als één van de beste N-beheersmaatregelen om N0³·-verliezen naar grond- en oppervlaktewater te beperken. Stikstofbemestingsnormen zijn dan ook een belangrijke pijler van het mestbeleid.

Door te bemesten in trappen wordt de invloed van over- of onderbemesten in de teelt nagegaan. Er werden 4 objecten opgenomen in de proef, een onbemest object, een object waar bemest werd volgens het KNS en 2 objecten waar respectievelijk 40% meer en 40% minder bemesting werd toegediend dan in het object 'KNS'. Via bodemstalen, gewasstalen en oogstbeoordeling kan geëvalueerd worden hoe het gewas omgaat met een hoge of lage stikstofbemesting en wat het bijhorende nitraatresidu is.