Hoewel bataat vrij droogtetolerant is en goed kan recupereren na moeilijke omstandigheden, is de aanwezigheid van voldoende water cruciaal voor het eindresultaat. We bekeken in 2022 het effect van watergift op de uiteindelijke opbrengst.

Over de volledige teelt vergeleken we een beperkte watergift van in totaal 32 l/m² met een voldoende watergift van 81 l/m². Aangezien we weten dat voldoende water cruciaal is vlak na planten voor een goede weggroei, kregen beide blokken voldoende water bij de start. Verder in de teelt werd in de ene blok erg beperkt water gegeven, enkel op extreem droge en warme momenten, terwijl in de andere blok voldoende water werd gegeven volgens nood.

De extra watergift van ongeveer 50 liter resulteerde over de rassen heen in een meeropbrengst van 12 à 18 ton/ha verkoopbare opbrengst. Bellevue haalde een verkoopbare opbrengst (sortering S-Jumbo) van 30 ton/ha bij beperkte watergift. Voor Orleans en Beauregard was dit 33 ton/ha. Bij voldoende watergift haalden de drie standaardrassen Bellevue, Orleans en Beauregard een verkoopbare opbrengst (sortering S-Jumbo) van respectievelijk 48, 45 en 48 ton/ha. Covington en Indosweet haalden een duidelijk lagere verkoopbare opbrengst van 20 en 21 ton/ha bij beperkte watergift en 32 en 34 ton/ha bij voldoende watergift.

Bellevue, Orleans en Beauregard bevestigen al enkele jaren als standaard rassen voor de teelt van bataat in Vlaanderen. Bellevue toont zich in deze proef iets minder klimaatrobuust dan de andere twee rassen. Het opbrengstverschil tussen beperkte watergift en voldoende watergift bedraagt bij Bellevue 18 ton/ha, terwijl dit bij Orleans en Beauregard slechts 15 ton/ha is. Water ter beschikking hebben voor de teelt van bataat lijkt daarom voor Bellevue net iets crucialer te zijn dan voor de rassen Orleans en Beauregard. Algemeen kunnen we echter stellen dat over alle rassen heen watergift in bataat zeker de moeite loont. Met beperkte hoeveelheden water kunnen grote meeropbrengsten gehaald worden.

Naast de opbrengst werd ook het aantal knollen per gewichtssortering bepaald. Algemeen zagen we dat het aantal verkoopbare knollen bij Bellevue en Orleans in verhouding tot de opbrengst erg gelijkaardig was. Bij Beauregard zagen we ondanks een vergelijkbare verkoopbare opbrengst duidelijk een lager totaal aantal knollen. Beauregard vormde algemeen iets grovere knollen dan Bellevue en Orleans. Hoewel Covington en Indosweet een erg vergelijkbare opbrengst haalden, lag het aantal knollen bij beide rassen erg uiteen. Indosweet vormt over het algemeen erg grove knollen. Covington daarentegen vormt een erg grote hoeveelheid kleine knollen met lichte stukgewichten (S-M-L1).

Het volledige proefverslag wordt binnenkort gepubliceerd op de website.

Meer info?

Annelien Tack

Samenwerking

Dit onderzoek kadert binnen het project ‘Slimme combinatie van teeltkeuze en technologie voor een rendabele klimaatrobuuste land- en tuinbouw’ en wordt uitgevoerd met de steun van het Departement Landbouw en Visserij van de Vlaamse Overheid.